در طول سال هائي كه ارمنيان ايران را مام وطن دانسته اند، طي دو سده اخيركه ادبيات و تاريخ به خانه عموم ايرانيان راه يافته است ودر ايام آزادي قلم ، اين فقط” واقعه “ شبهاي بخارا بود كه ادبيات قوم ارمن را به زبان فارسي، زير سقف يك تالار عمومي و براي هم ميهنان فارسي زبان بر روي صحنه آوره است..
دردنيائي كه ماديات سايه شوم خود را بر روي ادب و فرهنگ گسترده است، كمتر سراغ مي گيريم سازمانها و افرادي راكه بدون كوچكترين چشم داشتي ، توان خود را در راه ادب و فرهنگ بكار مي گيرند.
علي دهباشي از آن دسته افراد وپنجاه شب بخارايش از آن گونه وقايع است.
پنجاه شب موفق با تماشاگراني فرهيخته و اكثرا"جوان كه خود نمايانگركيفيت بالا وغناي آن برنامه هاست.
واقعه بوقوع نمي افتاد اگر پشتكار و نيت پاك علي دهباشي نبود.
او اوقات گرانبهاي زندگيش را وقف فرهنگ و ادب ايران و جهان نمود و گواه موفقيتش هم آن سالنهاي مملو از جوانان شبهاي بخاراست و صفحات پراز مطالب پر مغز مجله بخارا.
فراموش نمي كنم روزهاي تدارك مراسم سالگرد دهمين سال انتشارفصلنامه پيمان را ، وقتي كه مردي با چهره اي جدي به من نزديك شد و بسادگي تمام تمايل خود براي سخن راندن در اين مراسم را روي ميز هيئت تحريريه گذاشت.
نام سردبير مجله وزين بخارا را شنيده ولي هرگز آقاي دهباشي را نديده بودم.
همان پيشنهاد ساده و بي تعارف ، همان سخنان گرم ايراد شده در مراسم سالگرد وهمان استقبال صميمانه از فكر اختصاص شبي از شبهاي بخارا به ادبيات ارمني ، دريچه اي شد بزرگ بر روي دنيائي با صفا، مملو ازصميميت، همدلي و همدردي.
دريچه اي باز شده بود براي مجله پيمان و موسسه ترجمه وتحقيق هور كه هدف از انتشارش فقط بررسي و بيان مشتركات دو قوم با فرهنگ پارس و ارمن است و مخاطبش همان دو قوم.
زبان ما زبان علي دهباشي، لهجه ما لحجه مجله بخارا و مخاطب هر دؤ ما ايراني بافرهنگ است .
اين مقال را فرصتي مي شماريم براي تشكر از آقاي دهباشي ، نثارسلامي گرم برمجله بخارا و آرزوي دمي گرم براي شبهاي آن.

شبهاي بخارايي ... اينجا
سام پورمهدي ... اينجا
اسدالله امرايي ... اينجا
يادداشت آراكيليان ... اينجا
تورج دريايي ... اينجا
جليل دوستخواه ... اينجا
جواد ماهزاده ... اينجا
خجسته كيهان ... اينجا
رضا قيصريه ... اينجا
مهشيد ميرمعزي ... اينجا
سودابه اشرفي ... اينجا
فرامرز طالبي ... اينجا

***
شب‌های بخارا