شنبه، اردیبهشت ۲۲، ۱۳۸۶
عكس‌ها و سفرنوشت‌هايي از ايران
سفر مي‌كنم تا فراموش كنم، تا خودم را بيابم در شب‌هاي پر ستاره و سكوت و چشم‌هاي روباهان و كوكوخواني كوكوهان و حق‌حق مرغان حق و جاده‌ها و ...
سفر مي‌كنم تا فراموش كنم. كانن جي 5 دارم و بعد از يازده سال عكاسي با زينط، نزديك به دو سال است كه ديجتيال عكس مي‌گيرم. عكاس نيستم اما سال 1371 در ضمن كلاس‌هاي انجمن سينماي جوانان قزوين، عكاسي را نيز آموخته‌ام. اولين معلمم سيديحيي عرشي‌ها بوده و بعد "مجيد نورالله‌پور". هيچ وقت عكاسي را جدي نگرفته‌ام اما هيچ وقت هم فراموشش نكرده‌ام. هميشه دوربين در سفر برايم حكم دفترچه يادداشت را دارد. همين.

شهر كلاغ ها... اينجا
ايل جلالي ماكو... اينجا
روستای تاریخی میلِک ... اینجا
كاخ موزه چهلستون ( كلاه فرنگي) قزوین ... اينجا
پاييز در الموت، قلعه حسن صباح و روستاي گازورخان ... اينجا
اردبيل، گردنه حيران، شورابيل، سرعين و ...... اينجا
روستاهای کندوان و حیله‌ور ... اينجا
روستاي ماخونيك ... اينجا
بيرجند ... اینجا
بره‌سر ... اینجا
آمل ... اينجا
بناب ... اينجا
ماسوله ... اینجا
ساحل مازندران ... اينجا

يوسف عليخاني ... اينجا
tadaneh AT gmail DOT com