انتشارات نگاه ، به مناسب چاپ كليات منوچهر آتشي غروب پنج شنبه 16 اسفند ماه مراسمي را « با ياد منوچهر آتشي » در تالار ناصري خانه هنرمندان ايران برگزار كرد .
غلامحسين سالمي با شعر« اسب وحشي » آتشي اين مراسم را آغاز كرد و پس از آن استاد رضا سيد حسيني با يادآوري خاطراتي از چگونگي آشنايي خويش با آتشي و نيز نحوه انتشار اولين مجموعه اشعار وي با نام « آهنگ ديگر » به دست خود سخن گفت .
سپس محمد حقوقي ضمن روايت دوستي خود با آتشي ، به بررسي كوتاهي از زير و بم شعر اين شاعر خطه جنوب پرداخت. به گفته حقوقي آنچه در شعر آتشي وجه تمايز مي يابد رويكرد بيشتر او به زبان در شعر است تا تخيل . تصويرهايي كه آتشي در اشعار خود مي آفريند غالباٌ با استفاده از كلمات است و همين به شعر او وزني خاص مي دهد.
در ادامه پيام مفتون اميني كه به دليل كسالت نتوانسته بود در اين مراسم شركت كند توسط خانم كبوتر ارشدي قرائت شد :
« سلام بر اهل حضور ، سلام بر مردم شاعر نواز و شعردوست مردم ايران . هميشه از آنچه نيست سخن مي گوييم ،
از آب در بيابان
از عشق در خانه
هميشه از آنچه نيست بلندتر سخن مي گوييم ،
از مهرباني در مهماني
از شرف در سودا
و اينك از آتشي سخن مي گوييم اما نه در خانه و نه در بيابان بلكه در بالاي مرتفع ترين قله از كوهستان شعر در حاليكه مجموعه كامل اشعار او را در بلندترين قفسه در كتابخانه شعر معاصر نهاده ايم . به اصطلاح قديمي ها كليات يا ديوان اشعار آتشي ـ همان آتشي كه در اول دهه چهل همه او را جانشين احتمالي نيما يوشيج مي دانستيم . اما بعدها دانسته شد كه نه تنها آتشي ادامه دهنده نيما نيست بلكه شاعر ديگري هم نخواهد توانست جانشين خود آتشي باشد . در اين مجموعه شما شعر اين دفترها را مي خوانيد ، بدون هيچ حذف يا اسقاط قطعه اي از اين قرار : 1ـ ريشه هاي شب 2ـ آهنگ ديگر 3ـ آواز خاك 4ـ ديدار در فلق 5ـ در انتهاي آواز 6ـ تا آخرين چكاوك 7ـ وصف گل سوري 8 ـ گندم و گيلاس 9ـ زيباتر از شكل قديم جهان 10 ـ چه تلخ است اين سيب 11ـ مجموعه غزلها 12 ـ خليج و خزر 13 ـ حادثه در بامداد 14 ـ اتقاق آخر و مقداري شعرهاي پراكنده ديگر .
عزيزان حاضر من مطمئن هستم كه در هيچ صورت فلكي اين همه ستاره درخشان در يك جمع نشده است . در خاتمه چرا نگوييم كه شناخته و ستوده باد همت كساني كه به انتشار اين مجموعه و برپايي اين مجلس همت گماشتند و چند نام كه بردني است ، نام دهباشي عزيز و رئيس دانايي عزيز كه دو خادم آتشكده فرهنگ و ادب معاصر هستند . با درود بر شما كه ستايندگان شعله هاي آتشگاه شعر جاودانه و خجسته اين بوم و بر هستيد . »

سپس نسرين بابا چاهي ، همسر برادر آتشي از وي چنين حكايت كرد :

« ... من نسرين باباچاهي زن برادر مرحوم آتشي هستم كه افتخار 20 سال زندگي با ايشان را داشتم و آتشي به عنوان همراه و همياري دلسوز و اميدبخش در كنار ما بود .
او را عمو صدا مي كردم، عمويي عزيز و مهربان و زانوانش محل امني براي بازي هاي كودكانه ام بود . از همان زمان با آنها آميختم ، با خواهر و برادرانش ، پدر و مادر عزيزش . بزرگ شدم و به آنها عشق ورزيدم . و اين عشق در شناسنامه ام ثبت شد . در كنار برادرش باقر زندگي ساده و زيبايي را شروع كردم . آتشي در تهران كنار همسر و فرزندانش ، شقايق و مانلي بود . بيماري مانلي موجب شد كه ثريا همسر اولش با مانلي و شقايق در واقع براي درمان مانلي به آلمان بروند و اين بهانه اي براي از هم پاشيدن زندگي اش شد و در سال 61 منوچهر را با چمداني پر از غم و اندوه به بوشهر و به خانه پدري برگرداند . » خانم باباچاهي در ادامه افزود « ... خانه مان پر شد از شعر و كلمه ، كنار كاكتوس هاي خانه ، روي تنه تارنج باغچه ، روي ميز تحرير بچه ها و حتي كابينت هاي آشپزخانه . ديگر چه مي خواستيم همه جا عشق بود و شور زندگي . » باباچاهي از كار و معيشت آتشي حكايت كرد « ... مدتي را در يك شركت بخش خصوصي به عنوان كارمند مشغول به كار شد و سپس با همان شركت به منطقه جم وريز رفت و حدود شش ، هفت سال به عنوان انباردار پالايشگاه گاز كنعان در آنجا كار كرد. و در همان جا بسياري از كارگران و مهندسان علاقمند به شعر دور او جمع شده و محفل كوچك شاعرانه اي برپا كرده بودند و شب هايشان را با شعر آتشي و شعرخواني خودشان پر بار مي كردند و همين عده به همراه مردم جم وريز پس از مرگ آتشي مراسم با شكوهي به احترام و يادبود او برگزار كردند . آخر هر چه باشد آتشي زير صدها شعرش ، كنار امضايش نام جم وريز را آورده بود و آن منطقه دور افتاده را به شهرتي بزرگ رسانده بود. » نسرين باباچاهي در خاتمه افزود « درست است كه مردم ايران شاعري بزرگ را از دست داده اند ، درست است كه چيزي مهم ازفضاي شعر ايران كم شده است كه جبران ناپذير نيست . اما من و بچه هايم علاوه بر همه اينها عمو منوچهر خودمان را از دست داده ايم و جاي خالي او را هر روز احساس مي كنيم و مطمئنيم كه او ديگر هيچ گاه به خانه خودش برنمي گردد . او ما را براي هميشه تنها گذاشته است . يادش گرامي باد . »
در ادامه اين مراسم بهاره رضايي و روجا چمنكار اشعاري از آتشي را قرائـت كردند و در خاتمه فيلمي مستند از وي به نمايش درآمد.

علیرضا رئیس دانایی، مدیر نشر نگاه


رضا سیدحسینی






ناصر وحدتی


هیوا مسیح


احمد حقوقی


نسرین باباچاهی






روجا چمنکار


بهاره رضایی

عکس ها: احمد باطبی