تحریریه جام‌جم‌آنلاین
عكس:‌ ساتيار امامي

ایستاده: مهری توکلیان، حسین ابراهیمی، سيدمعین قاسمی، محمدحسن ممجد، یوسف علیخانی، کورش نور، محمد عظیمی، کریم دانش‌آموز، محمدرضا نوروزپور
نشسته: بهرام افتخار هاشمی،‌ یوسف غروی قوچانی (سرپرست) و علی ایثاری‌کسمایی
غایبان: ماندانا داورکیا و زهرا فقهی
همکاران قدیمی: دکتر یونس شکرخواه (پایه‌گذار)، کیوان مافی، علیرضا خراسانی، مهدی جدی‌نیا، ساسان والي‌زاده و خندق‌آبادي (دو عکس قدیمی از آرشیو دوران سردبیری دکتر شکرخواه. 1 و 2)

***

امروز روزنامه جام‌جم 2000 روزه شد و بنا به حساب یکی از همکاران من، جام‌جم‌آنلاین هم 1552 روزه. من 745 روز از این مدت را در جام‌جم‌آنلاین و 400 روز را در تحریریه و در بخش فرهنگ و هنر مشغول به کار بودم. اگر آن فاصله 9 ماهه قطع همکاری‌ام با جام‌جم را در نظر نگیرم، الان نزدیک به چهار سال است که در این ساختمان چهارطبقه نفس کشیده‌ام. هنوز کنار دفترچه یادداشتم این کلمات مانده: امروز 13 تیر 82؛ من وارد روزنامه جام‌جم شدم.

امروز دوباره وقتی‌که عقب را نگاه می‌کنم می‌بینم تجربه‌های خوبی در جام‌جم داشتم، چه دورانی که مترجم گروه فرهنگ و هنر بودم، چه 9 ماهی که مسوول صفحات ادبیات بودم و این صفحات شنبه‌ها و دوشنبه‌ها و چهارشنبه‌ها منتشر می‌شد و چه دوران بیکاری و چه این مدتی که در جام‌جم‌آنلاین هستم، احساس خوبی داشتم و احساس کردم در محیطی حرفه‌ای نفس می‌کشم.

امروز که به پشت سر نگاه‌ می‌کنم یاد حرف‌های "احمد غلامی" دوست و استاد خوبم می‌افتم در دورانی که صفحات ادبیات را می‌گرداندم که "یوسف! تند نرو! آروم برو تا همیشه بری!" که البته چنین نکردم متاسفانه و کله‌ام بوی قورمه سبزی می‌داد.

امروز که نگاه می‌کنم نمی‌توانم از اعتماد به نفسی که "علیرضا معزی"، دبیر سرویس سابق گروه فرهنگ و هنر جام‌جم به من داد تا بتوانم خبرهای فرهنگی و هنری جهان عرب را ترجمه کنم تا جایی که داد آقای انتظامی درآمد که "مگر اینجا عربستان است!" یاد نکنم و همچنین باعث شد صفحات ادبیات را دربیاورم و تا جایی‌که توانست حمایتم کرد.

امروز که نگاه می‌کنم نمی‌توانم لطف "مجید رضاییان" معاون تحریریه سابق جام‌جم و مشاور مدیرمسوول کنونی تشکر نکنم که بار اول وقتی فهمید که چون روزنامه انتخاب رو به ورشکستگی کامل است و من دنبال کار می‌گردم، دستم را گرفت و معرفی‌ام کرد به تحریریه.

نمی‌توانم از علیرضا معزی و دکتر یونس شکرخواه و حسین انتظامی تشکر نکنم که باعث شدند بعد از آن چند ماه بیکاری، دوباره برگردم به جام‌جم.

نمی‌توانم منکر این بشوم که با این که پنج سال در روزنامه انتخاب کار کرده و مدام مطالبم منتشر شده بود اما با اولین مطلبی که در جام‌جم به اسم من منتشر شد بازتابش را در همان ساعات اولیه صبح متوجه شدم؛ مخاطب داشتن برای یک روزنامه‌نگار حرف اول را می‌زند.

نمی‌توانم یاد نکنم از دکتر یونس شکرخواه، علی ایثاری کسمایی، یوسف غروی قوچانی، محمدرضا نوروزپور، بهرام افتخاری، کورش نور، کیوان مافی و همکاران دیگر که چیزهای زیادی از آن‌ها آموختم و امیدوارم این آرامش ادامه داشته باشد. آمین!

نسخه (Pdf) صفحه جام‌جم‌آنلاین در ویژه‌نامه دوهزارمین شماره روزنامه جام‌جم